Interwencja kryzysowa to krótkoterminowa forma wsparcia psychologicznego, skierowana do osób znajdujących się w nagłych, trudnych sytuacjach życiowych, które przekraczają ich możliwości radzenia sobie. Może dotyczyć kryzysów emocjonalnych wynikających z traumatycznych wydarzeń, takich jak utrata bliskiej osoby, wypadek, przemoc, rozstanie, nagła choroba czy myśli samobójcze.
Głównym celem interwencji kryzysowej jest zapewnienie bezpieczeństwa i stabilizacji emocjonalnej oraz pomoc w odzyskaniu kontroli nad sytuacją. Terapeuta pomaga osobie w kryzysie zrozumieć i uporządkować emocje, a także znaleźć skuteczne sposoby radzenia sobie.
Do najczęstszych działań podejmowanych w ramach interwencji kryzysowej należą:
➤ Zapewnienie natychmiastowego poczucia bezpieczeństwa – np. pomoc w znalezieniu schronienia w sytuacji przemocy domowej, wezwanie służb ratunkowych, skontaktowanie z bliskimi.
➤ Skierowanie do specjalistycznej pomocy – np. do psychiatry, ośrodka wsparcia kryzysowego, grupy wsparcia.
➤ Edukacja na temat reakcji na kryzys – wyjaśnienie, jakie reakcje emocjonalne są naturalne, jak radzić sobie ze stresem, jakie techniki samoregulacji mogą pomóc.
➤ Pomoc w rozwiązaniu problemów praktycznych – np. wsparcie w znalezieniu pomocy prawnej lub finansowej, pracy, mieszkania.
➤ Wspólne zaplanowanie dalszych kroków – stworzenie strategii działania, ustalenie celów krótkoterminowych, które mogą pomóc osobie odzyskać kontrolę nad sytuacją.
Interwencja kryzysowa różni się od tradycyjnej psychoterapii – jest krótkoterminowa i nastawiona na szybkie przywrócenie równowagi. Może odbywać się osobiście, telefonicznie lub online. W wielu przypadkach szybka reakcja i odpowiednie wsparcie pozwalają uniknąć długotrwałych konsekwencji kryzysu i skuteczniej wrócić do normalnego funkcjonowania.
Czas trwania pierwszej sesji określamy na maksymalnie 90 minut, ponieważ w kryzysie kluczowe jest szybkie ustabilizowanie emocji i zapewnienie poczucia bezpieczeństwa. Jest to czas na diagnozę sytuacji, ocenę zagrożenia oraz podjęcie pierwszych kroków pomocowych.
W sytuacjach nagłych, takich jak myśli samobójcze, przemoc czy nagły szok, sesja może być wydłużona nawet do 3 godzin, aby zapewnić odpowiedni czas na zastosowanie technik deeskalacyjnych, obniżenie napięcia emocjonalnego, kontakt z bliskimi pacjenta, wezwanie służb ratunkowych czy organizację transportu do szpitala lub innej placówki wsparcia.
W takich przypadkach terapeuta nie kończy sesji, jeśli pacjent jest w stanie skrajnej rozpaczy i nie ma zapewnionego wsparcia zewnętrznego. Priorytetem jest bezpieczeństwo i stabilizacja emocjonalna, dlatego interwencja trwa tak długo, jak to konieczne, aby podjąć odpowiednie działania i zapobiec eskalacji kryzysu.
👉 Umów wizytę stacjonarną
👉 Umów wizytę online